சமர் – பார்த்தீங்கன்னா உங்களுக்கு திமிர்.

“மனித வேட்டை”ன்னு ஒரு சுபா எழுதின ஒரு கதையில 4 பணக்காரங்க பொழுது போகாம காட்டு மிருகங்களை அவங்களோட தீவுல வேட்டையாடி போரடிச்சு, மனிதனை கொண்டு வந்து அந்த தீவுல விட்டு வேட்டையாடுவாங்க அதேமாதிரியான கதைதான் இதுவும்.

ரெண்டு பணக்காரத் திமிர் பிடிச்ச  _ _ _  _ _ _ _ கேப்புல எதாவது கெட்ட வார்த்தை போட்டுக்கங்க. ஹீரோவை டார்ச்சர் பண்ணுறதா நெனைச்சு படம் பார்க்க போன நம்மள மாதிரியான அப்பாவிகளை டார்ச்சர் பண்ணுறதுதான் கதை. படத்தோட ஆரம்பத்துலேயே “எலெக்ட்ரிக் சா” கொண்டு வருவாங்க நான் கூட மரம் அறுக்கத்தான் கொண்டு வராங்கன்னு நெனைச்சா அப்புறம் தான் தெரிஞ்சது அது படம் பார்க்க போன நம்ம கழுத்த அறுக்கத்தான்னு.. என்னத்தை செய்ய?? விதி வலியது!!!

பாங்காங்க்கு ஒசி டிக்கெட்டுல போன நம்ம விசாலு ரொம்ப திறமையா நவரசத்தையும் மூஞ்சில காட்டி நடிச்சுருக்காப்ல. ஆனா நம்மளுக்குத்தான் கடுப்பைத் தவிர வேற எந்த உணர்ச்சியும் வரமாட்டேங்குது.

இந்த ஊரில பெரிய டான் அப்படின்னு சொல்லிட்டு நம்ம ஸ்ரீமனைக் காட்டுறாங்க அப்போ அவரும் கைல டாட்டூ குத்திக்கிட்டு ரொம்ப டெரரா இருக்காரு.. படம் பார்க்குற எல்லாரும் பயத்துல கண்ணை மூடிக்கிட்டாங்க…. (வடிவேலுவுக்கு ரீப்ளேஸ்மென்ட் போல பார்த்த ஒடனே சிரிப்பு வருது….)

பயங்கரமான திருப்பங்கள் படம்  நெடுக… வளைஞ்சு வளைஞ்சு ஒட

நம்மளுக்குத்தான் ரொம்ப குஷ்டமா இருக்கு.. ஆனா நம்ம விசாலு   பஸ்,காரை எல்லாம் அப்படியே அலேக்கா தாண்டி, தாண்டி வில்லனை தொரத்திகிட்டு ஒடுறார். அப்படி ஒடி கடைசியா ஒரு ட்ரைனேஜ் மேன்ஹோல் பக்கத்துல ஒக்கார்ந்து உத்து உத்து பார்ப்பார். ஏன்னா மந்திரவாதி படத்துல வர்ற மாதிரி, ட்ரைனேஜ் மேன்ஹோல் அந்த வில்லனை விழுங்கிடும். அப்பாடா இடைவேளை…

ஆனா அந்த சனியன் பிடிச்சவன் சாகுறதுக்கு முன்னாடி வில்லனை பத்தி குடுக்குற பில்டப்பும், ரெண்டு சைக்கோ வில்லனும் கை தட்டி சிரிக்கிறதையும் பர்த்துட்டு சரி இனிமேதான் படமே அப்படின்னு தப்பா கணிச்சுட்டு உள்ளே போனா, ரெண்டு சைக்கோ வில்லனும் சிரிச்சு சிரிச்சே நம்மள சாகடிக்குறானுங்க…

அது எப்படி இருக்கும்ன்னா ஏண்டா எவ்வளவு தெகிரியம் இருந்தா இடைவேளைக்கு அப்புறமாவும் நீங்க படம் பார்க்க வந்திருப்பீங்கன்னு நம்மள பார்த்து கேக்கிற மாதிரி இருக்கும்.

ஒரு ஸீன்ல நம்ம விசால் கேப்பார் ஏண்டா என்னைய சாகடிக்குறீங்கன்னு அதுக்கு உன்னைய மட்டுமா படம் பார்க்க வந்த எல்லாரையும் தானேன்னு மைண்ட் வாய்ஸ் கேக்குறத மறைக்க முடியல..

காஸ்ட்யூம் டிசைனருக்கு பாதி சம்பளம்தான் போல, த்ரிஷாவை ரொம்ப நேரமா ஒரே ட்ரெஸ்ஸோட சுத்த விட்டுட்டாங்க கடைசில. அந்த ட்ரெஸ் எப்படி இருக்கும்னா ரிங் மாஸ்டருக்கு தெரியாம பாதியில கூட்டி வந்த சர்க்கஸ்காரி போட்டிருக்கிற ட்ரெஸ்ஸேதான் அது.

கடைசியா படம் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறமும் நம்மளை கடுப்பேத்திட்டாங்க எப்படின்னா “WRITTEN& DIRECTED BY THIRU” ன்னு போட்டு அவரை மறக்க முடியாதபடி செஞ்சிட்டாங்க. (நம்மள கொலைகாரனா ஆக்காம விடமாட்டாங்க போல!!)

வாழ்க வளமுடன், தமிழ் தந்த புகழுடன்!!!

அன்பென்றால் அம்மா!!!

அம்மா இந்த ஒற்றைச் சொல்லுக்கு அர்த்தம்  ஒரு வரியில் தர இயலுமா ? நான் எத்தனையோ பக்கம் பக்கமாய் எழுதினாலும் என்னால் முழுவதும்  ஒரு விவரனத்துள் அடைக்க  இயலாத ஒரே விஷயம்  உன்  அன்புதான் அம்மா.

என் கன்னித்தமிழும் தடுமாறிய தருணங்கள் உனக்கான வரையறையை அகராதியில் தேடிய போதுதான்.ஒ அவள் "கன்னி" என்பதால்தான் உன் அருமை பெருமையை உணர்த்த இயலவில்லையோ ஓரிரு வார்த்தைகளில் !!!

பால்யத்தில் நான் எழுந்திரிக்கும்  காலைப்பொழுது உனது அன்பான கொஞ்சலுடன் தான் ஆரம்பிக்கும் எப்படிப்பட்டதொரு வேலைப்பளுவிலும் எனக்கான உனது பக்கங்கள் ஒதுக்கப்பட்டே இருக்கும்,  அவை முழுக்க முழுக்க உன் அன்பினால் நிரம்பியே கிடக்கும்.

நான் சொல் பேச்சு கேளாமல் இருக்கும் சமயங்களில்,  என்னை விளையாட்டாய் கோபப்படுத்த “ தவிட்டுக்கு வாங்கிய பிள்ளைதானே நீ”  என்று சொல்லுவாய். கோபத்துடன்  வீம்பாய் முறைத்து கொண்டிருக்கும் என்னை சமாதானம் செய்ய கொஞ்சுவாய் நீ . அந்த அதீத கொஞ்சலுக்காய்  இன்னொரு முறை நீ அப்படி சொல்லக் காத்துக் கொண்டிருப்பேன் நான் . 

பண்டிகை காலங்களில் அடுப்பும், வாணலியுமாய்  இருக்கும் உன்னைக் கழுத்தில் கட்டிக்கொண்டு கொஞ்சுவேன் தள்ளிப்போ என்ற உன் எச்சரிக்கையையும் மீறி, அவ்வாறான நாளொன்றில் பொங்கி என் மேல் தெறித்து விட்ட இரண்டொரு எண்ணெய்த்துளிகளும், நான் செய்த ஆர்ப்பாட்டமும், மனம் கலங்கி, தவிப்பும் அழுகையுமாய்  மருந்திட்டு என்னை சமாதானம்செய்த பின்னர் நான் கவனித்தேன் அம்மா, உன்மேல் என்னை விட அதிகமாய் தெறித்திருந்த எண்ணெய்த் துளிகளை!!!  

நான் எவ்வளவு சாப்பிட்டால் திருப்தி அடையும் உன் மனசு? இன்னும் கொஞ்சம் இன்னும் கொஞ்சம் என்று எவ்வளவு தான் சோறு போடுவாய் நீ ? உன் அன்பினால் வழக்கத்தை மீறி அதிகமாய் சாப்பிட்டு விட்டு நடக்க இயலாமல் ஊரும்  போது,  அருகிலுள்ள யாரிடமாவது  அங்கலாய்த்து கொண்டிருப்பாய். முன்னாடி மாதிரி இவன் சாப்பிடுவதே இல்லை என்று!!!  

வேலைக்கென்று வெளி உலகம்   வந்த பின்னர் எனது வட்டம் பெரிதாகிப் போனது . ஆனால்  உனக்கோ நானே உலகமாகிப் போனேன். நான் எப்போதாவது  மனதளவில்  கஷ்டப்படும் போது  அது  உனக்கு எப்படித் தெரியும் என்று எனக்குத்  தெரியாது. உடனே உனது அழைப்பு வந்து விடும் எனது அலைபேசியில். அம்மா என்று வரும் பேரைக் கண்டவுடன் எனது மனக்கிலேசங்கள் எல்லாம் பறந்து விடும். 

நான் அம்மா என்று சொல்வதை வைத்தே  என் மனநிலையை துல்லியமாக கணித்து விடுவாய் ஒரு கை தேர்ந்த மருத்துவர்  போல. பிறகென்ன போதும் போதுமென்ற அளவுக்கு உன் அன்பு மழையில் நனையவிட்டு, தனி ஒருவனாய் இந்த உலகை எதிர்த்துப் போராடும் அளவுக்கு மனதைரியத்தை தந்து  உன் அன்பினால் என்னை நிறையச் செய்வாய்.

உன் மடித்தலையணை தந்த நிம்மதியும், அரவணைப்பும் பாச உணர்வுகளும் இதுவரை மட்டுமல்ல இனிமேலும் வேறெங்கிலும் கிட்டப்போவது இல்லை அம்மா.

ஒருமுறை திரு.அப்துல் கலாம் கூறினார்,

ஒரே ஒருநாள் நீ அழும்போது

உன் அம்மா புன்னகைத்தது

அது “நீ பிறந்த தினத்தன்று”.

எவ்வளவு சத்தியமான வார்த்தைகள். உனக்கென்ன எப்பொழுதுமே முழுக்க முழுக்க அன்பினாலே என்னை  நனைத்து விட்டு  இயல்பாய்  இருந்து விடுவாய், நானோ உன் அன்பின் முழு பரிமாணத்தையும் தாங்க இயலாமல் அடிக்கடி நெட்டுயிர்த்துப் போய்விடுகிறேன் அம்மா.சுருக்கமாகச் சொன்னால்

தெய்வங்களின் மறு உருவம் அம்மாக்கள்.
இல்லையில்லை
அம்மாக்களின் மறு உருவம்தான் தெய்வங்கள் !!!

வாழ்க வளமுடன் தமிழ் தந்த புகழுடன் !!!

செத்துப் போ விவசாயியே 2

செத்துப் போ விவசாயியே - 1

தண்ணீர் இல்லை நிலத்தடி நீர்  எத்தனையோ அடிக்கு மேலே  போய்விட்டது என்று சொல்லும் நாம்தான்,   நிலத்தடி நீரைச் சேமிப்பதற்கான எந்த ஒரு முயற்சியையும் செய்யமாட்டோம். மழை  இல்லை   என்று புலம்பும் நாம்தான் இரண்டு நாட்கள் தொடர்ந்தாற்  போல மழை பெய்தால் ஊரே வெள்ளக்காடாகி விட்டது, ரோடெல்லாம் ஒரே தண்ணீர்  என்று புலம்புகிறோம்.

அதற்கும்  முழு காரணமும் நாமாகத்தான் இருப்போம். இருக்கும் குளங்களையும், வாரிகளையும் தூர்த்து, சிறுகச் சிறுக சேர்த்து பிளாட் போட்டு விற்றிருப்போம்.அடுத்த ஒரு வாரம்   கழித்து  தண்ணீர் இல்லை ,மழை இல்லை என்று அதே பஞ்சப்  பாட்டை திரும்ப  பாடுவோம்.

• படிக்காத ஒன்றும் அறியாதவர்கள் என்று நாம் நினைக்கும் நமது பாட்டனும் முப்பாட்டனும், முன்னோர்களும்  அமைத்து வைத்திருந்த விவசாய முறை நாம் அறிவோமா ?

• பயிர் சுழற்சி முறையில் விவசாயம் செய்து தஞ்சை டெல்டா முதல்  தலைக்காவிரி வரை கோலோச்சிய தமிழனின் யுக்திகளை  நாம் தொடர்கிறோமா ?? 

• அவர்கள்  செய்த நீர்ப்பங்கீடு முறை நமக்கு நினைவில் உள்ளதா? மழைக்காலத்தில் நமது கிராமங்களில் உள்ள குளங்கள் வரிசைக்கிரமமாக  நிரம்புவதை இப்போது பார்க்க முடியுமா?

• பருவமழை தொடங்குவதற்கு முன்பாக வீட்டிற்கு ஒருவர் என முறை வைத்து வாய்க்கால்களையும், வாரிகளையும் வெட்டி சீரமைப்பார்களே அந்த முறை இப்போது  உள்ளதா ?

•  உபரி நீரை வெளியேற்றுவதற்காக காட்டாற்றுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ள வாய்க்கால்  இருக்கிறதா இப்போது ? 

• சிறுவயதில் நமக்கு தெரிந்து பயிர் செய்த, குருதாளி, பனிப்பயறு,கேப்பை என  எத்தனை தானியங்கள் காலப்போக்கில் அடித்து செல்லப்பட்டுவிட்டன. அவற்றை  முக்கியப் பயிர்களின் அறுவடைக்கு பின் இடையிடையே  பயிர் செய்வதன் மூலம் நுண்ணுயிர் சத்துக்கள் சம நிலைப்படுத்தப்பட்டு இருந்ததை நாம் செய்கிறோமா இப்போது? 

பதில்  நம் அனைவருக்குமே தெரிந்த ஒன்றுதான்.

நகர மயமாக்கலும், நாகரீகமாக்கலும் சேர்ந்து விவசாயத்தை அடியோடு சீர்குலைத்து போட்டு விட்டது.எந்த அரசாங்கம் வந்தாலும் விவசாயியின் வறுமையோ தற்கொலையோ   ஒரு பொருட்டு அல்ல.

அவர்களின் தாரக மந்திரம் இதுவாகக் கூட இருக்கலாம்  விவசாய நிலங்களை கான்க்ரீட் காடுகளாக்கி, நிலத்தடி நீரை தொலை தூரத்திற்கு அனுப்பி, மிச்சமிருக்கும் உவடு தட்டி போன நிலத்தை  சுடுகாடாக்கிவிட்டு   விவசாயிகளை  பார்த்து  "செத்து போ விவசாயியே  " என்று சொல்வதாக கூட இருக்கலாம்...

விவசாயிகளின் தொடர் தற்கொலை கண்டு,தாங்கொண ஆற்றாமையால் புலம்பித் தவிக்கும், பொறியாளன் என்று சொல்வதை விட ஒரு விவசாயி என்று  சொல்வதை பெருமையாய் நினைக்கும் ஒரு சாமானியன் ...


வாழ்க வளமுடன், தமிழ் தந்த புகழுடன் !!!

செத்துப் போ விவசாயியே ...

"வரப்புயர நீர் உயரும்
 நீர் உயர நெல் உயரும்
 நெல் உயர  குடி உயரும்
 குடி உயரக்  கோன் உயர்வான்."

 என்று ஒரு விவசாய குடியின் வளர்ச்சி  நாட்டின் வளர்ச்சியாகப் பார்த்த காலங்கள் மலையேறிப் போய்விட்டது. நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு அடிநாதமாய்,  பெருமையாய்  பாடப்பட்ட விவசாயி தான் இன்று வரிசையாய்  தற்கொலை செய்து கொள்கிறான்.  இது விதர்பாவிலோ, அல்லது நமக்கு கொஞ்சமும் சம்மந்தம் இல்லாத நாட்டின்  ஏதோ  ஒரு மூலையிலோ  நடந்த செய்தி அல்ல. உலகுக்கே  படியளந்த தஞ்சை டெல்டாவில் தான் இந்த தொடர் தற்கொலை சம்பவங்கள்.

"வான்நின்று உலகம் வழங்கி வருதலால்
 தான்அமிழ்தம்  என்றுணரற் பாற்று.  "

 என்று உலகத்து உயிர்களை எல்லாம் வாழ வைக்கும் அமிர்தம் போன்ற மழைதான் இன்று "ஆலகாலமாய்" மாறி, பெய்க்காமல் பொய்த்து, விவசாயிகளை காவு வாங்குகிறது.

அண்டை மாநிலங்கள் தண்ணீர் தராமல்  வஞ்சிக்க, பருவமழை பொய்க்க, நிலத்தடி நீரும் குறைந்து, குண்டு பல்பு எரியகூடிய அளவு மின்சாரத்தையே வழங்க  வக்கத்த, துப்புகெட்ட அரசாங்கமும் கைவிட, வாங்கிய கடனுக்கு வட்டி கட்ட  முடியாமலும், வறண்ட வீறு விட்ட வயலை காணச் சகிக்காமலும், பூச்சி மருந்திலும், புளிய மரத்தில் நான்கு  முழக் கயிறுடன்  நிரந்தர நிம்மதி தேடிக்கொள்கிறான் ஏழை விவசாயி.

வறட்சி காலத்தில் மிக முக்கிய பங்கு வகிக்க வேண்டிய அரசாங்கம்,  வாய்தா வாங்கும் சாமர்த்தியத்தில் பாதி காண்பித்தால் கூட போதும் காவிரி கைவிரிக்காது. முல்லைப் பெரியாறு முரண்டு பிடிக்காது. ராஜ தந்திரமாய் காரியம் சாதித்து கொள்ள நமது அரசியல்வாதிகளுக்கு துப்பில்லை. ஆனால் அறிக்கை போர் புரிவதில் யாரும் யாருக்கும் சளைத்தவர்கள் இல்லை.

• நதி நீர் இணைப்பு குறித்த தெளிவான பார்வை இல்லை. அதை மேற்கொள்ள எந்த விதமான முனைப்புத்  தன்மையும் இல்லை.

• நீராதாரத்தை நிலைப்படுத்த எந்தவிதமான  தொலை நோக்கு திட்டங்களும் இல்லை.  

• போதிய தடுப்பணைகள் அமைத்து உபரியாய் கடலில் கலக்கும்  நீரைச் சேமிக்க எந்த ஒரு முயற்சியும் இல்லை.  

• குறிப்பாக விவசாயம் குறித்தோ விவசாயிகள் குறித்தோ யாருக்கும் எந்த அக்கறையும் இல்லை .

அரசியல்வாதிதான் அப்படி இருக்கிறார்கள் என்றால்  நன்கு மெத்த படித்த நல்ல பதவியில் உள்ள வேளாண்மை அதிகாரிகள்  அதுக்கு மேல் !!!!  விவசாயி எங்கு போய்  முட்டிக்கொள்வது???  மண்பரிசோதனை  செய்ய நான் பட்ட பாடு சொல்லி மாளாது ....


                                                                             மீண்டும்  புலம்புவான் விவசாயி  .......

விவசாயிகளின் தொடர் தற்கொலை கண்டு, தாங்கொண ஆற்றாமையால் புலம்பித் தவிக்கும், பொறியாளன் என்று சொல்வதை விட ஒரு விவசாயி என்று  சொல்வதை பெருமையாய் நினைக்கும் ஒரு சாமானியன் .


வாழ்க வளமுடன், தமிழ் தந்த புகழுடன் !!!

மாலை நேரத்து மழை.

 

                                                                அகமும் புறமும் 

                                                                இதமாய் நனைத்து 

                                                                குழந்தையாய் 

                                                                உள்ளம் குதூகலிக்க 

                                                                வைத்து  

                                                                மறந்திருந்த பால்யம் 

                                                                உசுப்பி 

                                                                தற்கால கவலை

                                                                மரணித்து 

                                                                இயல்பாய் உயிரினில்

                                                                ஒரு சிலிர்ப்பை  

                                                                 தந்தது  அந்த 

                                                                 மாலை நேரத்து 

                                                                 மழை .

                                                                அந்த அற்புத 

                                                                 கணங்கள்  

                                                                 மண் நனைத்து 

                                                                 வாசனை கிளப்பி 

                                                                 என்னை ஏகாந்தத்தில் 

                                                                 திளைக்க விடலாம்.

                                                                 இல்லை 

                                                                 நெஞ்சில் சூல் கொண்டு 

                                                                 கவிதையாய் பிரசவிக்கலாம்.

                                                                 எப்போது வேண்டுமானாலும் !!!

வாழ்க வளமுடன், தமிழ் தந்த புகழுடன்!!!